Vervaging van slaapfasen
Onderzoek op muizen met narcolepsie heeft duidelijk gemaakt hoe deze vervaging van slaapfasen zich in de hersenen afspeelt. De gebiedjes in de hersenen die zich bezighouden met waken, liggen op een andere plek in de hersenen dan de gebiedjes die zich met slaap bezighouden. Deze gebiedjes hebben een inhiberende werking op elkaar. Dat wil zeggen dat als het waakgebied actief is, het slaapgebied geblokkeerd wordt.
Bij gezonde muizen (en mensen) zorgt dit ervoor dat zij overdag niet zomaar in slaap vallen. ,,Dit verschijnsel wordt in de neurologie ook wel de slaap-waakschakelaar genoemd. Omdat de slaap- en waakgebieden niet tegelijk actief kunnen zijn”, zegt Overeem.
Hersenstof hypocretine
Bij narcolepsie ontbreekt de hersenstof hypocretine. Deze boodschapperstof wordt normaal gemaakt door een paar honderd duizend cellen in de hypothalamus. Wat doet hypocretine nu precies waar het gaat om de overgang tussen wakker zijn en slapen? Hypocretine activeert de slaap-waakschakelaar aan de waakzijde. Zodat de slaap-waakschakelaar gestabiliseerd wordt.
Mensen met narcolepsie missen deze stabiliserende hersenstof waardoor hun hersenen te gemakkelijk schakelen tussen wakker en slapen. Daarom wordt narcolepsie ook wel een slaap-waakstoornis genoemd. Helaas is narcolepsie nog niet te genezen.