[toggle title=”Ik denk dat ik narcolepsie heb. Wat moet ik nu doen?”]
Bezoek uw huisarts en vertel hem of haar over uw klachten. Veel klachten zijn het gevolg van te kort slapen. Misschien is dat bij u ook het geval; ieder mens heeft namelijk een andere hoeveelheid slaap nodig. Voor de één kan een nacht van zes uur genoeg zijn, terwijl een ander zich misschien pas fit voelt na negen uur slaap.
Het meest kenmerkende symptoom van narcolepsie is kataplexie, een ongewilde spierverslapping bij sterke emotie, waarbij het bewustzijn behouden blijft. Dit symptoom komt niet bij alle mensen met narcolepsie voor. Herkent u dit symptoom echter bij uzelf, dan is dit een goede reden om dit met uw huisarts te bespreken.
Als u klachten van slaperigheid overdag heeft, maar weer naar huis gestuurd bent, probeert u dan eens om een maandje elke dag een uur langer te slapen dan u gewend bent. Misschien helpt het. Is het u gelukt om elke dag langer te slapen, maar hebt u nog steeds klachten? Ga dan opnieuw naar de dokter. Vertel daarbij ook dat u geprobeerd hebt om extra te slapen, maar dat dit niet heeft geholpen.
Lees ook: https://www.allesovernarcolepsie.nl/hulp-en-informatie/wanneer-naar-de-dokter
[/toggle]
[toggle title=”Waardoor wordt narcolepsie veroorzaakt?”]
Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat narcolepsie met kataplexie (tegenwoordig type 1 genoemd) meestal wordt veroorzaakt (>90%) door een tekort van een hersenstof, genaamd “hypocretine”. Dit tekort is hoogst waarschijnlijk het gevolg van een auto-immuun reactie van het lichaam, gericht op de cellen in de hersenen die deze stof normaal maken. De oorzaak van narcolepsie zonder kataplexie (tegenwoordig type 2 genoemd) is onbekend.
Zie ook: https://www.allesovernarcolepsie.nl/over-narcolepsie/oorzaak
[/toggle]
[toggle title=”Hoeveel mensen in Nederland lijden aan narcolepsie?”]
In Nederland is bij ongeveer 1500 mensen de diagnose narcolepsie gesteld, maar waarschijnlijk is het aantal mensen dat lijdt aan deze slaapstoornis veel hoger. Men denkt narcolepsie voorkomt bij 8.500 mensen in Nederland. De ziekte zou namelijk bij 5 op de 10.000 mensen voorkomen.
Uit onderzoek blijkt dat het bij patiënten gemiddeld 10 jaar duurt het voordat de juiste diagnose wordt gesteld. Dit komt omdat narcolepsie relatief onbekend is bij patiënten, huisartsen en specialisten.
[/toggle]
[toggle title=”Is narcolepsie een psychische ziekte?”]
Nee. Narcolepsie is geen psychische aandoening maar een neurologische aandoening. Mensen met narcolepsie met kataplexie hebben een tekort aan de hersenstof hypocretine. Dit wordt waarschijnlijk veroorzaakt door een auto-immuun reactie van het lichaam.
Overigens brengt narcolepsie wel psychische en sociale problemen met zich mee. Als gevolg daarvan komen depressies vaker voor dan gemiddeld bij mensen met narcolepsie.
[/toggle]
[toggle title=”Op welke leeftijd kan je narcolepsie krijgen?”]
Je kunt op iedere leeftijd narcolepsie krijgen, maar bij verreweg de meeste mensen openbaren de symptomen zich tussen het 15e en 30e levensjaar.
Narcolepsie komt soms ook voor bij jonge kinderen.
[/toggle]
[toggle title=”Hoe komt iemand aan narcolepsie?”]
Dat is onduidelijk. Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat narcolepsie met kataplexie (tegenwoordig type 1 genoemd) meestal wordt veroorzaakt (>90%) door een tekort van een hersenstof, genaamd “hypocretine”. Dit tekort is hoogst waarschijnlijk het gevolg van een auto-immuun reactie van het lichaam, gericht op de cellen in de hersenen die deze stof normaal maken. Het is onbekend waarom bij sommige mensen deze auto-immuun reactie opgewekt wordt. Mogelijk gebeurt dit door een infectie of een andere gebeurtenis die het immuunsysteem activeert bij mensen die van nature (genetisch) vatbaar hiervoor zijn. De oorzaak van narcolepsie zonder kataplexie (tegenwoordig type 2 genoemd) is onbekend.
[/toggle]
[toggle title=”Is narcolepsie dodelijk?”]
Nee, narcolepsie is niet dodelijk. Je kunt in principe normaal oud worden met narcolepsie.
[/toggle]
[toggle title=”Is narcolepsie te genezen?”]
Nee. Narcolepsie is tot op heden niet te genezen. Er zijn wel verschillende medicijnen die de symptomen aanzienlijk kunnen verminderen.
[/toggle]
[toggle title=”Mag iemand met narcolepsie autorijden?”]
Autorijden is alleen toegestaan na een keuring door een erkende slaapspecialist. Voor het rijbewijs heeft u daarom als narcolepsie patient een “Verklaring van geschiktheid rijbewijs” nodig. Een groot rijbewijs C of D (vrachtwagen- of buschauffeur) kan niet gehaald of behouden worden met narcolepsie.
Lees ook: https://www.allesovernarcolepsie.nl/leven-met-narcolepsie/autorijden
[/toggle]
[toggle title=”Mag de werkgever een sollicitant afwijzen vanwege narcolepsie?”]
Ja, maar alleen als de veiligheid in het geding is. In andere gevallen mag het niet.
Volgens de Wet gelijke behandeling op grond van handicap of chronische ziekte is het een werkgever niet is toegestaan onderscheid te maken op grond van handicap of chronische ziekte. De werkgever is zelfs verplicht doeltreffende aanpassingen te verrichten, tenzij dit een onevenredige belasting vormt. In de meeste gevallen is het creëren van een rustige plek waar de werknemer een kort dutje kan doen voldoende om hem of haar zonder belemmering te laten functioneren.
Een werkgever mag een sollicitant dus niet afwijzen vanwege de handicap of chronische ziekte. Echter dit verbod geldt niet als het onderscheid noodzakelijk is om de veiligheid en de gezondheid op de werkvloer te beschermen.
Maar dat betekent niet dat een werkgever helemaal geen eisen mag stellen. De kandidaat moet wel de wezenlijke taken die bij de functie horen kunnen uitoefenen: hij moet geschikt zijn voor de functie.
Een beroep op de uitzonderingsgrond laat onverlet, dat van de werkgever verlangd kan worden dat hij doeltreffende aanpassingen verricht. Alleen als het gevaar niet met redelijke aanpassingen afgewend kan worden, kan de kandidaat worden afgewezen.
Een voorbeeld is de studente met narcolepsie die de opleiding tot schoonheidsspecialiste volgde. Daar een schoonheidsspecialiste risicovolle apparatuur en hulpmiddelen gebruikt op proefpersonen, was de gezondheid en veiligheid van deze proefpersonen in het geding. Uitschrijving van de opleiding was daarom niet in strijd met de wet.
[/toggle]
[toggle title=”Heeft narcolepsie iets te maken met epilepsie?”]
Nee. Narcolepsie heeft niks te maken met epilepsie. Een kataplexie aanval wordt wel eens verward met een epileptische aanval maar het zijn compleet verschillende aandoeningen.
[/toggle]
[toggle title=”Verergeren of veranderen de symptomen in de loop van je leven?”]
De symptomen van narcolepsie verschillen per patiënt. Wanneer de stoornis zich voor het eerst openbaart, kunnen symptomen wat sterker voorkomen. Ook kunnen de symptomen veranderen naar verloop van tijd. Hypnagoge hallucinaties, slaapverlammingen en kataplexie kunnen op latere leeftijd verminderen. Maar over het algemeen blijken de meeste patiënten een relatief stabiel klachtenpatroon te vertonen.
[/toggle]
[toggle title=”Narcolepsie en zwangerschap. Hoe gaat dat?”]
Het lijkt de meeste mensen met narcolepsie te lukken zonder medicatie zwanger te worden. Tijdens de zwangerschap lijken de narcolepsieklachten eerder af dan toe te nemen. Er zijn mogelijk iets meer complicaties als zwangerschapssuiker en bloedarmoede. Kataplexie levert vrijwel nooit problemen op tijdens de bevalling. Vrouwen ervaren echter wel forse beperkingen bij het zelfstandig verzorgen van de baby als gevolg van de zwangerschap. Tijdens de zwangerschap mogen veel medicijnen tegen narcolepsie niet gebruikt worden. Het is voor mensen met narcolepsie dus van belang dit tijdig met hun behandelaar te bespreken.
Lees ook: Narcolepsie en zwangerschap
[/toggle]
[toggle title=”Kan je narcolepsie voorkomen?”]
Nee. Narcolepsie is geen ziekte die je kunt ‘voorkomen’. Het is ook niet besmettelijk. Je hebt het of je hebt het niet.
Voor de omgeving is het moeilijk te begrijpen dat overmatige slaperigheid iets is waar de patiënt geen enkele invloed op heeft. Mensen met narcolepsie worden vaak ten onrechte versleten voor ‘lui’ of ‘ongeïnteresseerd’.
[/toggle]
[toggle title=”Is narcolepsie erfelijk?”]
De kans dat een kind van iemand met narcolepsie zelf ook narcolepsie krijgt, is ongeveer 40 keer groter dan normaal. Dat lijkt een groot risico, maar dat valt mee. Narcolepsie komt bij ongeveer 5 op de 10.000 mensen voor, dus een 40 keer grotere kans betekent nog steeds een zeldzaamheid: een kans van rond de 2%. In de praktijk betekent dat dus dat iemand met narcolepsie zich geen grote zorgen hoeft te maken dat zijn of haar kind ook narcolepsie krijgt.
Lees ook: https://www.allesovernarcolepsie.nl/1653/narcolepsie/narcolepsie-en-erfelijkheid
[/toggle]
[toggle title=”Hoe wordt de diagnose narcolepsie gesteld?”]
Diagnose van narcolepsie kan het beste worden gedaan in een slaapcentrum waar artsen werken die gespecialiseerd zijn in deze slaapstoornis.
Voor de diagnose wordt onder andere gebruik gemaakt van metingen van de nachtslaap, van slaaptesten overdag, soms van een DNA-test en van metingen van een bepaalde stof in de hersenvloeistof, hypocretine genaamd.
Lees ook: https://www.allesovernarcolepsie.nl/over-narcolepsie/diagnose
[/toggle]
BELANGERIJK: Allesovernarcolepsie.nl is geen consultatiedienst. Raadpleeg bij medische problemen altijd uw arts of specialist! Op alle publicaties en correspondentie is onze disclaimer van toepassing.
